heqdest

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɛqˈdɛst/
• Kîtekirin: heq·dest

Navdêr

Tewandina heqdest
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heqdest	heqdest
Îzafe	heqdestê	heqdestên
Çemandî	heqdestî	heqdestan
Nîşandera çemandî	wî heqdestî	wan heqdestan
Bangkirin	heqdesto	heqdestino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heqdestek	heqdestin
Îzafe	heqdestekî	heqdestine
Çemandî	heqdestekî	heqdestinan

heqdest nêr

1. mehane, destmêz, muçe, meaş, heq, yewmî,
   pareyê rojekê an çend rojan an xizmeteka ku kesekî ji kesekî din re kiriye
   • Remezan ji şofêr re daxwaz kiribû da ku bisekine û piştî ku heqdestê wî dabûyê, bi lez û bez ji texsiyê daketibûn. — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1em, r. 65, ISBN 9786054497010)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: حەقدەست

Hevmane

• destheq

Etîmolojî

Ji heq +‎ dest.

Werger

• Almanî: Verdienst → de nêr, Gehalt → de nêr, Sold → de mê
• Erebî: مكافأة → ar, أجرة → ar
• Farisî: حقوق → fa, کارمزد → fa, دست مزد → fa
• Fînî: palkkio → fi, palkka → fi
• Îngilîzî: remuneration → en, salary → en, payoff → en
• Soranî: حەقدەست → ckb (ḧeqdest), مووچە → ckb (mûçe)
• Tirkî: ücret → tr, ^?el emeği → tr