kara

Kurdî

rengdêr

Wate

1. tiwana, hêzdar, bişiyan,
   kesa/ê ku dikare tiştekî bike
2. erkedar, wezîfedar

Ji wêjeyê

Di nav hin parlamenterên DTP-ê de hin dilgiranî peyda bûye ji ber wê yekê ku Emîne Ayna parlamentera DTP-ê a Mêrdînê ji bo serokatiya DTP-ê hatiye kara kirin. — (Netkurd.com, 5/2008)

Herwiha

• kana

Ji

karîn - -în + -a

Bikaranîn

Lêker: kara bûn kara kirin

Navdêr: karabûn karakirin

Rengdêr: karabûyî karakirî

Jê

• karatî
• karayane
• karayî

Werger

farisî: فاعل → fa inglîzî: able → en, capable → en, the Omnipotent → en tirkî: erkli → tr, kudretli → tr, muktedir → tr, nüfüzlu → tr, tüvana → tr, kadir → tr

Tirkî

Wate

navdêr

1. bej, bejayî, ax, erd

rengdêr

1. reş (dijberê rengî spî)
2. reş (tiştê ji vî rengî)
3. reş, reşik, qer, qemer esmer
4. reş (piri car cure û cinsê tiştekî dinimîne)
5. reş (bed, bêqudoş) (mec)
   • Kara bahtım.

     Bextê min ê reş.

   • Kara günler.

     Rojên reş.

6. rûreşî, leke