leke

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. çilk, pinî, teqme (texme), pîsî, pîsahî (bi taybetî ya dimîne bi cilên mirovî ve û bi asanî jê naçe anku jê paqij nabe)

Bide ber

• lek

Jê

• lekeyî

Ji

hevreha farisî لكا (leka) ji îranî.

Bikaranîn

Lêker: leke bûn leke kirin

Navdêr: lekebûn lekekirin

Rengdêr: lekebûyî lekekirî lekegirtî

Werger

elmanî : Fehler → de nêr, Fleck → de nêr, Makel → de nêr, ?Schmutzfleck → de farisî : آلایش → fa, لکه → fa inglîzî : dot → en, spot → en, ?blot → en, ?blotch → en, ?smirch → en, ?smolt → en, ?smooch → en, ?spatter → en, ?splotch → en, ?stain → en, ?stigma → en, ?sully → en

tirkî : ak benek → tr, kâr → tr, karalama → tr, şaibe → tr, tahra → tr, çil → tr, leke → tr, karartı → tr, yama → tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. lek , leke , pinok , lewt
2. deq
   • tırnaklardaki lekeler=lekeyên li ser neynokan
3. şikestek
   • bu durum bizim için bir lekedîr=ev rewş ji bo me leke ye
4. mincile , şanik
5. xal