wezîfedar

Kurdî

Navdêr

wezîfedar mê û nêr

1. Kesa/ê ku erkek heye.

   Hevmane: erkedar, peywirdar, vatinîdar

2. fermanber, karmend, memûr

Jê

• wezîfedarî
• wezîfedarîtî
• wezîfedartî
• (Lêker) wezîfedar bûn
• (Lêker) wezîfedar kirin

• (Navdêr) wezîfedarbûn
• (Navdêr) wezîfedarkirin

• (Rengdêr) wezîfedarbûyî
• (Rengdêr) wezîfedarkirî

Etîmolojî

Ji wezîfe + -dar.

Werger

• Almanî: Funktionär → de, pflichtgemäß → de, tätig → de, verpflichtet → de, ^?Angestellter → de nêr
• Farisî: افسر‎ → fa, گماشته‎ → fa, متصدی‎ → fa, موظف‎ → fa, وظیفه دار‎ → fa
• Inglîzî: officer → en, government official → en, government employee → en
• Erebî: ضابط‎ → ar, موظف‎ → ar, شرطي‎ → ar, مأمور‎ → ar
• Tirkî: görevli → tr, kara → tr, memur → tr, ödevli → tr, vazifeli → tr

Rengdêr

wezîfedar

1. Kesa/ê ku erkek heye.

   Hevmane: erkedar, peywirdar, vatinîdar

2. fermanber, karmend, memûr