beşer

Kurdî

1. mirov, insan

navdêr

Wate

1. mirov, meriv, insan, ademîzad, benîadem,
   jin û zelam û keç û kurr û bûnewerên din yên bi du piyan dimeşin û dikarin biramin û biaxivin

Ji wêjeyê

Pirr kesan dîtin keramet û eser
J' xwendina Mewlûda Sultanê beşer. (anku serwerê mirovan) {{jêder|Mewlûda Mela Hisênê Bateyî]]

Hevwate

• benderuh
• insan
• însan
• kes
• merdim
• mere
• meriv
• merov
• miro
• mirov

Ji

ji erebî بشر (beşer), hevreha îbrî בשר (beşer), aramî ܒܣܪܐ (bişra), ugarîtî [[𐎁𐎒𐎗 (bsr), akadî bişru... ji proto-samî.

Bikaranîn

Lêker:

• beşer kirin

Navdêr:

• beşerkirin

Rengdêr:

• beşerkirî

Jê

• beşerî
• beşerîtî
• beşertî

Werger

• Elmanî: Mensch ^→ de nêr
• Erebî: ^?انسان ^→ ar, ^?بشر ^→ ar
• Inglîzî: ^?human ^→ en, ^?human being ^→ en
• Tirkî: beşer ^→ tr
• Farisî: ^?بشر ^→ fa

2. bînahî

navdêr, mê

Wate

1. bînahî, ronahiya çavan, hinêra dîtinê

3. mahd

1. mahd, rû, serçav
   kesekî beşer vekirî ye.

Tirkî

navdêr

Wate

1. mirov
2. ademîzad
3. pêncepênc, pênco pênco
   • elmaları onlara beşer beşer ver (sêvan pêncepênc bide wan)

Zazakî

Wate

1. beşer, însan, merdim