insan

Kurdî

navdêr

Wate

1. mirov, meriv, beşer, ademî, ademîzad, xelk, gel, alem

Herwiha

• ins (tenê di biwêja ins û cins de)
• însan

Ji

ji erebî انسان (insan), hevreha îbrî אנושׁ (ênoş), aramî ܐܢܫܐ / אנשא (naşa), akadî nişu

Jê

• insanane
• insandost
• insandostî
• insanhez
• insanhezî
• insaniyet
• insanî
• insanperwer
• insanperwerane
• insanperwerî

-

Ji wêjeya klasîk

'Alem hemî pê bin hesed
insan û cinn û caniwer
'Alem hemî têk bûne sef— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: Mensch ^→ de nêr
• Erebî: ^?انسان ^→ ar
• Inglîzî: human ^→ en, human being ^→ en, ^?people ^→ en
• Tirkî: adem ^→ tr, beşer ^→ tr, insan ^→ tr, ^?insaniyetli ^→ tr, ^?ins ^→ tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. mirov, meriv, insan