benîadem

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

benîadem

  1. mirov, insan, beşer, benderuh, kes, merdim, mere, meriv, merov, miro, mirov,
    jin û zelam û keç û kurr û bûnewerên din yên bi du piyan dimeşin û dikarin biramin û biaxivin

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji benî +‎ Adem.

Werger[biguhêre]

Zazakî[biguhêre]

Mane[biguhêre]

  1. benîadem, beşer[1]

Çavkanî[biguhêre]