çîn

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

çîn

  1. sinif, sef, tebeq, kom, koz, qat
    çîna karker (hemû karkerên welatekî yan dinyayê)
    çîna serdest (hemû kesên desthilatdar û malbatên wan)
  2. xelek
    Bestine zulf-i der kemîn
    Ḧelqe bi ḧelqe çîn bi çîn
    Yeẍma dikin dilan nihîn
    Têne yeqîn xeṭayê zulf
    (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Binêre herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ihtimal e ji rusî чин (čin) (çîn: pile, ritbe)

Werger[biguhêre]

Kurdiya başûrî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

çîn

  1. (Kirmaşanî) çûn, bi rê ketin