mîn

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /miːn/
• Jihevqetandin: mîn

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mîn	mîn
Îzafe	mîna	mînên
Çemandî	mînê	mînan
Nîşandera çemandî	wê mînê	wan mînan
Bangkirin	mînê	mînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	mînek	mînin
Îzafe	mîneke	mînine
Çemandî	mînekê	mîninan

mîn mê

1. (çek) elxam, teqemeniyên ku li erdê tên bicihkirin û dema ku mirov piyê xwe dane ser dê biteqe

Herwiha

• mayin (3)
• mayîn (3)

Etîmolojî

Ji fransî [Peyv?] yan inglîzî mine

Jê

• mînrêjkirin

Werger

• Bulgarî: мина (mína)
• Erebî: ^?لغام‎ → ar, ^?اللغم‎ → ar
• Çekî: mina → cs m
• Almanî: Mine → de m
• Farisî: مین‎ → fa
• Fînî: miina → fi
• Fransî: mine → fr m
• Holendî: mijn → nl m
• Inglîzî: mine (explosion)
• Îtalî: mina → it m
• Japonî: 地雷 (じらい, jirai) → ja
• Koreyî: 지뢰 (地雷, jiroe) → ko
• Latviyayî: mīna → lv
• Polonî: mina → pl m
• Portugalî: mina → pt m
• Rusî: мина (mína)
• Slovenî: mina → sl m
• Spanî: mina → es m
• Swêdî: mina → sv g
• Tirkî: mayın → tr
• Yûnanî: νάρκη (narke)

Soranî

Navdêr

mîn

1. mayîn, mîn