cin

Kurdî

navdêr

Wate

1. ecin, "yên ji me çêtir", neysizî,
   li gor Qur'anê û çîrrokan nijadek e ku mirov bi çavan nabînin

Herwiha

• ecin
• ecne
• ecine

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: جن

Bide ber

• melek
• perî

Ji

Ji erebî جن (cinn) ji lêkera جن (cenne: veşartin, niximandin, parastin) anku "cin" tê maneya "nepenî, nehînî, razber, veşartî, ne berçav". Hevreha aramî גניא (ginya: cin) ji גננ (genne: niximandin, veşartin). Heman lêkera erebî herwiha serekaniya van peyvan e jî: cenet ("cihê parastî": biheşt), cenîn ("di zikî de parastî": zarokê jidayiknebûyî), mecnûn..

Jê

• cinî
• cinîtî
• cintî
• cinoberî

Ji wêjeya klasîk

Paşê avête çihar behrê mezin
Wî Xudayê “Layezalê” ins û cin— (Mewlûda Kurdî ~1470, Mela Hisênê Bateyî)

Werger

• Elmanî: Phantasiegestalt ^→ de
• Erebî: جن (cinn)
• Farisî: جن ^→ fa
• Fînî: henkiolento ^→ fi, dzinni ^→ fi
• Frensî: djinni ^→ fr, génie ^→ fr, démon ^→ fr, esprit ^→ fr
• Inglîzî: djinn ^→ en, djinni ^→ en, genie ^→ en, jinni ^→ en, demon ^→ en, evil spirit ^→ en, unclean spirit ^→ en, ^?jinn ^→ en
• Tirkî: cins ^→ tr, ecini ^→ tr, cin ^→ tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. cin, aşkû

Tirkî

navdêr

Wate

1. cin, aşkû