gel

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî gel gel
Îzafe gelê gelên
Çemandî gelî gelan
Nîşandera çemandî gelî wan gelan
Bangkirin gelo gelino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî gelek gelin
Îzafe gelekî geline
Çemandî gelekî gelinan

gel nêr

  1. Komek mirovan ya ku ziman û/yan dîroka wan yek e. Bi taybetî yên dewletek yan jî yeketiyek din ya siyasî ji xwe re damezrandiye.
    Gelê kurd.
    • Çîrokên kurdî naveroka xwe ji taybetmendiyên gelê xwe distîne. Dema mirov bi çavekî zanistî, rexnevanî û lêkolînî li çîrokên kurdî mêze dike û babetên wan analîz dike, mirov wê çaxê dibîne ku, ev berhem, afirandinên gelî wek destanên kurdî, gotinên pêşiyan û stran ji me re dewlemendiyeke jiyana folklorîk pêşkêş dikin. — (Beşek Ji Folklora Kurdî: Çîrok, Mehmet Bozkoyun, Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi)
  2. kom, ref, grûp

Hevmane[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-îranî *gerdeyan *grde-. Bo peyveke din jî ku *-rde ya proto-îranî di kurdî de dibe -l, binêrin peyva al.

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Daçek[biguhêre]

gel

  1. li gel, pê re, digel
    Ew (li) gel min hat.

Werger[biguhêre]

Îngilîzî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

gel

  1. cel, cîla (madeyê şîrêzî)

Tirkî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

gel

  1. were!

Etîmolojî[biguhêre]