gel

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɡɛl/

• Deng (Wan)

• Kîtekirin: gel

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	gel	gel
Îzafe	gelê	gelên
Çemandî	gelî	gelan
Nîşandera çemandî	wî gelî	wan gelan
Bangkirin	gelo	gelino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	gelek	gelin
Îzafe	gelekî	geline
Çemandî	gelekî	gelinan

gel nêr

1. komek mirovan ya ku ziman û / yan dîroka wan yek e: gelê kurd. Bi taybetî yên dewletek yan jî yeketiyek din ya siyasî ji xwe re damezrandiye
2. kom, ref, grûp

Ji wêjeyê

• Çîrokên kurdî naveroka xwe ji taybetmendiyên gelê xwe distîne. Dema mirov bi çavekî zanistî, rexnevanî û lêkolînî li çîrokên kurdî mêze dike û babetên wan analîz dike, mirov wê çaxê dibîne ku, ev berhem, afirandinên gelî wek destanên kurdî, gotinên pêşiyan û stran ji me re dewlemendiyeke jiyana folklorîk pêşkêş dikin. — (Beşek Ji Folklora Kurdî: Çîrok, Mehmet Bozkoyun, Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi)

Hevmane

• netewe
• milet
• qewm

Bide ber

• eşîr
• êl
• hoz
• nijad

Etîmolojî

Ji proto-îranî *gerdeyan *grde-. Bo peyveke din jî ku *-rdeya proto-îranî di kurdî de dibe -lbinere peyva al.

Werger

• Almanî: Ethnie → de mê, Ethnik → de mê, Volk → de nêr
• Erebî: ^?جمهور‎ → ar, ^?شعب‎ → ar
• Farisî: مردم‎ → fa, ^?جمهور‎ → fa, ^?اشخاص‎ → fa, ^?امت‎ → fa, ^?به همراه‎ → fa
• Inglîzî: people → en, nation → en, group → en, multifarious → en, ^?commonalty → en, ^?folk → en, ^?gentile → en
• Tirkî: avam → tr, cumhur → tr, folk → tr, halk → tr, kamu → tr, yan → tr, ^?halk dili → tr, ^?sürü → tr

Daçek

gel

1. li gel, pê re, digel

   Ew (li) gel min hat.

Werger

• Almanî: bei → de
• Fransî: avec → fr
• Inglîzî: with → en

Inglîzî

Bilêvkirin

• Deng (DYA)

Navdêr

gel

1. cel, cîla (madeyê şîrêzî)

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng

Lêker

gel

1. were!

Etîmolojî

• gelmek