eblû

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
eblû eblûtir herî eblû
eblûtirîn

eblû (Elegez, Qefqasya)

  1. qilêr, kirêt, kirh, ne bedew, ne ciwan, ne delal, ne rind, ne spehî, ne xweşik, kesa/ê yan tişta/ê dêmê wê / wî anku xuyanga wê / wî ne bi dilê mirovî.
    • Derdê wê hindik bû,
      Yeke eblû jî anîye.
       — (Heciyê Cindî, MESELOK Û XEBEROKÊD CMAETA KURDA, Yêrêvan, 1985.)
    • Cîkî wаnа vir sаxlem nehêlin
      Û kurdêd egît eblû kirin.
       — (Qaçaxê Mirad, Bihara Teze, Yêrêvan, 1965)
    • Li ser sîngê te
      Hatin, hev ketin.
      Xeml û rewşa te,
      Birc û hewşê te,
      Tev eblû kirin
      Û ser raketin.
       — (Rizalîyê Reşît, Xem û Xiyal, Yêrêvan, 1982)
  2. qirêj, pîs, ne paqij, ne pak.
  3. navê tiştekî qirêj, pîs, û xirab kirin.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji peyva eybê derbasî zimanê azerî-teterî bûye, û ji wir jî wek ayıplı, eyiplû, eyiblû, , wek halê dawî bûye eyblû, eblû ketiye ser zar û zimanê kurmancên Kavkazê.

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.