pak

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr 1[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
pak paktir herî pak
paktirîn

pak

  1. paqij, bijûn, temîz, xawên
  2. baş, rind, temam, okey

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Ke'b û Murre hem Kilab û hem Qusey
    Hem ji pişta wî Quseyyê pak û saf
    Ew emanet hate nik 'Ebdulmenaf
     — (Mela Hesenê BateyîMewlûda Kurdî~1720)

Dijmane[biguhêre]

[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

proto-hindûewropî: *peu- / *pu- ("pak kirin, paqij kirin")

proto-îranî:
partî: pewag
pehlewî: pak, pakih ("pak, paqij")
farisî: pak ("pak, paqij")
kurmancî: pak, paqij ("pak, paqij")
soranî: pak ("pak, paqij")
zazakî: pak ("pak, paqij")
sanskrîtî: paveka- ("pak, paqij")
latînî: purus, putus ("pak, paqij") > fransî: pur, îngilîzî: pure
Çavkanî: Horn p.62, Watkins p.67, Etymonline

Werger[biguhêre]

Rengdêr 2[biguhêre]

pak

  1. Ji bo qelîte yan jî tenduristîyê ne baş ne jî xerap, li ortê.
    Tu çewa yî? -Pak im.
    Hewa çewa ye? -Pak e.
    Soleke pak kirî.

Albanî[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

pak

  1. kêm, hindik, piçek, hinekî

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên kêm hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Çekî[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

pak

  1. paşî, piştre, dûre, dûvre

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên paşî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Tirkî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

pak

  1. pak, paqij, arraste