helal

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

helal

  1. ne heram, ne qedexe, serbest,
    (li gor îslamê) tiştê ku mirovan destûr bikin, tiştê ku dirist e bê kirin yan xwarin
    Li gor îslamê xwarina goştê mirar ne helal e.
    Li gor hin alimên îslamê temaşekirina televizyonê helal e lê li gor hinan na.
  2. hur, heq, heqîqî
    • Gelo Saşaê min zane, wekî kû diya wî ya helal heye, an jî dibe kû we jê re qet tu tişt negotiye, ew hew zane? — (Dê û Dêmarî, Egîdê Xudo, Weşanên Nûdem)

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Ger ne seyqel dit bi nûra 'işqê wek hekkak-i rûh
    Dê bi vê endaz û terzê key dibit sihrê helal
    Ger ne balateb'-i bit wek pehlewan çalak-i rûh
     — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî حلال(ḥelal) ji rehê ḥ-l-l-: destûr dan, izin dan, îcaze dan, ruxset dan; çareser kirin, hel kirin. Ji heman rehî: hel (çare, çareserî

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

helal

  1. helal