izin
Here nagîvasyonê
Here lêgerînê
Kurdî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||||
---|---|---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar | ||
Navkî | izin | izin | ||
Îzafe | izina | izinên | ||
Çemandî | izinê | izinan | ||
Nîşandera çemandî | wê izinê | wan izinan | ||
Bangkirin | izinê | izinino | ||
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar | ||
Navkî | izinek | izinin | ||
Îzafe | izineke | izinine | ||
Çemandî | izinekê | izininan |
izin mê
- destûr, ruxset, rêdan, hêlan, hiştin yan qebûlkirin ku kesek tiştekî bike
- betlane, tatîl, bênvedan, vehêsî, vêsî
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Ew bûne sebeb ji bo 'inadê
Ger izin bidit ji bo mi ra mîr
Ez dê bikujim Memê bi tedbîr— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)
Herwiha[biguhêre]
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî اذن (iδin) ji اذن (eδine: guhdarî kirin, guh danê) ji اذن (uδn: guh), hevreha aramî ܐܕܢܐ / אדנא ('idna: guh), îbrî אוזן (ozên: guh), akadî 𒉿 (uznu: guh), ge'ezî አዝን (ʾǝzn)....
Werger[biguhêre]
Tirkî[biguhêre]
[biguhêre]
izin