sera

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

serayek (1)

sera

  1. riwekxane, giyaxane, gulxane, şûşexane, şûşebend, camxane,
    avahiyê ku dîwar û banêcam anku şûşe ne û gul û giya tê ve tên çandin

Etîmolojî[biguhêre]

Bi rêya tirkî sera ji fransî serre.

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Hoker[biguhêre]

sera

  1. ji ber, bi sedema, bi sebebê, binas
    Sera parçeyek zeviyê herdu hozan bi salan şerr kiriye.
    sera çi? (ji ber çi? çima?)

Etîmolojî[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

sera

  1. (avahiyên mezin û bihadar) Guhartoyeke seray.
    • Ca were huzûra min
      Şênke kuşk û sera min
      Walgerîne textê min
       — (Fêrîkê Ûsiv: Ez Şah im)

Ferî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

sera

  1. gelek, pir, zehf

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên gelek hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Fransî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Formeke lêkerê[biguhêre]

sera

  1. (ew dê) bibe (tiştek yan kesek)

Îngilîzî[biguhêre]

Formeke navdêrê[biguhêre]

sera

  1. Pirjimara serum.

Îtalî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

sera

  1. êvar

Romancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

sera

  1. (zeman) êvar

Sardînî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

sera

  1. (zeman) êvar