sera

Kurdî

Navdêr 1

serayek (1)

sera mê

1. riwekxane, giyaxane, gulxane, şûşexane, şûşebend, camxane,
   avahiyê ku dîwar û banê wî cam anku şûşe ne û gul û giya tê ve tên çandin

Etîmolojî

Bi rêya tirkî sera ji fransî serre.

Jê

• serayî (2)

Werger

• Çekî: skleník m
• Farisî: vaeksthus
• Almanî: Gewächshaus → de n, Treibhaus → de n
• Farisî: گلخانه (golxane)
• Fînî: kasvihuone → fi
• Fransî: serre → fr m
• Holendî: kas → nl m
• Inglîzî: greenhouse, glasshouse, greenery
• Îbranî: חֲמָמָה
• Îtalî: serra m
• Japonî: 温室 (onshitsu)
• Mecarî: üvegház → hu, melegház → hu
• Polonî: szklarnia mê
• Portugalî: viveiro mê
• Romanyayî: seră mê
• Rusî: теплица → ru m (teplítsa)
• skotî: taigh-ghlainne mê
• Sirboxirwatî: staklenik mê
• Spanî: invernadero m
• Swêdî: växthus → sv n
• Tirkî: sera → tr
• Yûnanî: θερμοκήπιο → el n (thermokípio)

Hoker

sera

1. ji ber, bi sedema, bi sebebê, binas

   Sera parçeyek zeviyê herdu hozan bi salan şerr kiriye.

   sera çi? (ji ber çi? çima?)

Etîmolojî

• ser

Navdêr 2

sera mê

1. (avahiyên mezin û bihadar) Guhartoyeke seray.
   • Ca were huzûra min
     Şênke kuşk û sera min
     Walgerîne textê min — (Fêrîkê Ûsiv: Ez Şah im)

Fransî

Bilêvkirin

• Deng (Fransa (Manche))

• Deng (Fransa (Liyon))

• Deng (Fransa (Cornimont))

• Deng (Fransa (Cesseras))

Formeke lêkerê

sera

1. (ew dê) bibe (tiştek yan kesek)

Inglîzî

Formeke navdêrê

sera

1. Pirjimara serum.

Îtalî

Bilêvkirin

• Deng (Îtalya)

Navdêr

sera

1. êvar