novel

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. çîrrok, kurteçîrrok, çîrrokên kurt
   (bi taybetî yên nûjen, ne yên gelêrî)
2. roman, çîrrokên dirêj (yên bi gelemperî bi dirêjahiya pirtûkekê)

Herwiha

• novele
• novelet
• novelêt
• novêl
• novêle
• novêlet
• novêlêt

Ji wêjeyê

Li dû hev du mînakên anakronizmê, Epîlog û Tofan. Di herdu berheman da Hesenê Metê, du navdarên Kurd
ango Mîr Celadet Bedirxan û Ehmedê Xanî dike şêwirmendê êş û jan, xewn û xeyal, hêvî û daxwazên lehengên novelên xwe.

(Aram Gernas: TOFANa ken û girî, http://www.kurds.dk/kurdi/cand/)

Ji

Ji îtalî novella ji latînî novellus (nû)

Jê

• novelane
• novelî
• novelîst
• novelîstî
• novelîstîk
• novelîzm
• novelnivîs
• novelnivîsî
• novelvan
• novelvanî

Wergerr

• Erebî:^?رواية ^→ ar

Inglîzî

navdêr

Wate

1. nû, nuwê, nuwêjen, roman

Gotin

• Deng (DYA)

  (pel)