hukimran

Kurdî

Navdêr

hukimran mê û nêr

1. serwer, serdest, serdar, deshilatdar, zal, zoran, hakim, hukimdar, fermanrewa, ya/ê ku hukim di destî de
2. rayedar, karbidest, xweser, serok, pêşeng, pêşewa, lîder, rêber, fermandar, pêşkêş, serbest, azad, rizgar^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• hikimran
• hikumran
• hukumran
• hikûmran
• hukûmran

Jê

• (lêker) hukimran bûn
• (lêker) hukimran kirin
• (navdêr) hukimranbûn
• (navdêr) hukimrankirin
• (rengdêr) hukimranbûyî
• (rengdêr) hukimrankirî
• hukimranî
• hukimranîtî
• hukimrantî

Etîmolojî

Ji farisî حکمران‎ (ḣukimran) ji erebî حكم‎ (ḣukum, “hukim”) + farisî ران-‎ (-ran, “-ajo, -ber, birêveber > -ran”) ji راندن‎ (randen, “ajotin, birin”), têkilî رفتن‎ (reften, “çûn”), rehê dema niha -rev- > -rew.

Werger

• Almanî: souverän → de, herrisch → de, Autorität → de m, ^?Beherrscher → de, ^?Auftraggeber → de m
• Erebî: ^?زعيم‎ → ar
• Esperantoyî: suverena → eo
• Farisî: پروردگار‎ → fa, حکمران‎ → fa, حکمران‎ → fa, ^?کامگاری‎ → fa
• Fînî: suvereeni → fi
• Fransî: souverain → fr
• Îngilîzî: sovereign → en, ruler → en, official → en, proconsul → en
• Înterlîngue: soveran → ie
• Îtalî: sovrano → it
• Katalanî: sobirà → ca
• Portugalî: soberano → pt
• Spanî: soberano → es
• Swêdî: självständig → sv, suverän → sv
• Telûgûyî: సార్వభౌమ (saarvabhauma), సర్వసత్తాక (sarvasattaaka)
• Tirkî: egemen → tr, görevli → tr, hükümran → tr
• volapûkî: soveränik