hukimran

Kurdî

Navdêr

hukimran mê û nêr

1. serwer, serdest, serdar, deshilatdar, zal, zoran, hakim, hukimdar, fermanrewa, ya/ê ku hukim di destî de
   • Alî hukimranekê serkeftî bû.
2. rayedar, karbidest, xweser, serok, pêşeng, pêşewa, lîder, rêber, fermandar, pêşkêş, serbest, azad, rizgar

Herwiha

• hikimran
• hikumran
• hukumran
• hikûmran
• hukûmran

Etîmolojî

ji farisî حكمران (ḣukimran) ji erebî حكم (ḣukum: hukim) + farisî ران- (-ran: -ajo, -ber, birêveber > -ran) ji راندن (randen: ajotin, birin), têkilî رفتن (reften: çûn), rehê dema niha -rev- > -rew.

Bikaranîn

Lêker:

• hukimran bûn
• hukimran kirin

Navdêr:

• hukimranbûn
• hukimrankirin

Rengdêr:

• hukimranbûyî
• hukimrankirî

Jê

• hukimranî
• hukimranîtî
• hukimrantî

Werger

• Elmanî: souverän ^→ de, herrisch ^→ de, Autorität ^→ de m, ^?Beherrscher ^→ de, ^?Auftraggeber ^→ de m
• Erebî: ^?زعيم ^→ ar
• Esperantoyî: suverena ^→ eo
• Farisî: پروردگار ^→ fa, حكمران ^→ fa, حکمران ^→ fa, ^?کامگاری ^→ fa
• Fînî: suvereeni ^→ fi
• Fransî: souverain ^→ fr
• Inglîzî: sovereign ^→ en, ruler ^→ en, official ^→ en, proconsul ^→ en
• Înterlîngue: soveran ^→ ie
• Îtalî: sovrano ^→ it
• Katalanî: sobirà ^→ ca
• Portugalî: soberano ^→ pt
• Spanî: soberano ^→ es
• Swêdî: självständig ^→ sv, suverän ^→ sv
• Telûgûyî: సార్వభౌమ (saarvabhauma), సర్వసత్తాక (sarvasattaaka)
• Tirkî: egemen ^→ tr, görevli ^→ tr, hükümran ^→ tr
• volapûkî: soveränik