-ber

 Binêre herwiha: ber, berr, û bêr

Kurmancî

Paşgir

-ber

1. ya ku tiştekê/î dibe, yê ku tiştekê/î dibe

   nameber, peyamber, rêber, razber

Herwiha

• -bir (2)

Bide ber

• -bar
• -bir
• -bîr

Binere herwiha

• -der
• -ker
• -vexwer
• -xer
• -xwer

Jê

Peyvên kurmancî bi paşgira -ber

agirber

ajnîber

bazber

bere ber

bereber

bexşber

bikimber

binavber

birêveber

bixweber

canber

çapber

çarber

çendber

çepber

çêber

dayîber

dengber

emirber

emîrber

êrişber

êrîşber

fehmber

fermanber

fêrber

giyanber

gumanber

hember

hetikber

hevber

hişber

hovber

înanber

keftinber

ketin ber

ketinber

kêber

kişîn ber

koçber

marber

mêrber

mizgînber

nameber

navber

nedan ber

penaber

peyamber

pêşber

pêşveber

pirber

pîber

pozber

razber

rezber

rêber

rêncber

rikeber

seferber

sobeber

şênber

şikber

• -berî
• -berîtî
• -bertî

Etîmolojî

Rehê dema niha yê kevn ji lêkera "birin", bide ber farisî بر- (“-ber”) ku rehê dema niha ji lêkera بردن (borden, “birin”) e, hevreha hexamenişî ber- (bar), avestayî ber- (bar-), sanskrîtî भरति (bhárati), ermeniya kevn բերեմ (berem), yûnaniya kevn φέρω (phérō), latînî ferō, rusî брать (brati), îngilîzî bear û birth... hemû ji proto-hindûewropî *bʰer- (“hilgirtin, rakirin, anîn yan birin”). Ji eynî rehî: birin, bar.