evd

Kurdî

rengdêr
navdêr

Bilêvkirin

• 'evd

Wate

1. benî, kole,
   kesa/ê neçar e hemî jiyana xwe belaş bo kesek din dixebite ango kar dike
2. kesa/ê ku maf nîne bi xwe biryaran li ser karên xwe bide
3. kesa/ê binemrî Xwedê yan xwedayan

Herwiha

• 'abd
• ebd
• 'ebd
• 'evd

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عه‌ڤد

Dijwate

• azad
• serbest

Bide ber

• xulam, noker, bindest, benî, girtî, dîl, zindanî
• rizgar, serbest, serbixwe, xweser, berdayî

Bikaranîn

Lêker:

• kirin evd

Navdêr:

• evdbûn

Ji

ji erebî عبد ('ebd), hevreha aramî ܥܒܕܐ / עבדא ('ebda), erebiya başûrî ya kevirî 𐩲𐩨𐩵 ('bd), îbrî עבד (êved). Ji heman rehî: abid, abide, ibadet, ibadetullah, me'bûd, me'bed, ubûdiyet...

Jê

• Evdal
• Evdile
• evdî
• evdîtî

Ji wêjeya klasîk

Ma yek nebû d'vê alemê
Ebdek ji pişta ademê «ı
Bifkir di ehwalê şetê «— (Feqiyê Teyran ~1620, Feqiyê Teyran)

Werger

• Elmanî: Diener ^→ de nêr
• Farisî: عبد ^→ fa, بنده ^→ fa, غلام بنده ^→ fa
• Inglîzî: slave ^→ en
• Tirkî: kul ^→ tr