bindest

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bindest	bindesttir	bindesttirîn herî bindest

bindest

1. jêrdest, kole, dîl, êsîr, ne azad, ne serbixwe, ne xweser, ne rizgar

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بندەست

Dijwate

• serdest

Têkildar

• noker
• xulam

Bikaranîn

Lêker:

• bindest bûn
• bindest kirin

Navdêr:

• bindestbûn
• bindestkirin

Rengdêr:

• bindestbûyî
• bindestkirî

Etîmolojî

bin- + dest

Jê

• bindestî

Werger

navdêr

• Elmanî: Bediensteter ^→ de
• Erebî: خاضع ^→ ar, تابع ^→ ar, عبد مأمور ^→ ar, مأمور ^→ ar
• Farisî: تحت ستم ^→ fa, فرمانبردار ^→ fa, زير دست ^→ fa
• Inglîzî: subject ^→ en, dependent ^→ en
• Tirkî: bağımlı ^→ tr, ezilen ^→ tr

rengdêr

• Elmanî: unterdrückt ^→ de, untergeordnet ^→ de, ^?Untergebener ^→ de
• Inglîzî: oppressed ^→ en

Zazakî

Wate

1. bindest, kesê ku li bin nîrê hinekî din de be