kole

Kurdî

Navdêr 1

kole mê û nêr

1. Kesa/ê ku neçar e hemû jiyana xwe belaş bo kesek din dixebite anku kar dike.
   • Dîsa şehîdan rakirit
     Van koleyan aza kirit— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
2. Kesa/ê ku maf nîne ku bi xwe biryaran li ser karên xwe bide.
3. Bend, bindest, reben.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: كۆله‌

Herwiha

• kol

Hevmane

• benî
• evd

Dijmane

• aza
• azad
• rizgar
• serbest

Bide ber

• xulam, kenîze, pale, noker, bindest, benî, girtî, dîl, zindanî
• rizgar, serbest, serbixwe, xweser, berdayî

Jê

• koledar
• koledarî
• koletî
• (Lêker) kirin kole
• (Lêker) kole kirin
• kole bûn

• (Navdêr) kolebûn
• (Navdêr) kolekirin

Etîmolojî

Ji tirkî köle, hevreha kölük (bargir, dewar), belkî ji erebî [skrîpt hewce ye] (ğulam), binêre: xulam.

Werger

• Almanî: Sklave ^→ de nêr
• Inglîzî: (male) slave ^→ en, thrall ^→ en, ^?chattel ^→ en
• Erebî: عبد ^→ ar, ^?الأغر ^→ ar, ^?التیم ^→ ar, ^?الدأثاء ^→ ar, ^?الرقب ^→ ar, الرقیق ^→ ar, الغلام ^→ ar, ^?القنجل ^→ ar, ^?القین ^→ ar, ^?الكسعة ^→ ar, ^?اللكع ^→ ar, ^?الماهن ^→ ar, ^?المملوك ^→ ar, ^?الوغد ^→ ar, ^?الولید ^→ ar, ^?عبدل ^→ ar
• Tirkî: ^?köle ^→ tr, ^?memlük ^→ tr, ^?esir ^→ tr, ^?üsera ^→ tr
• Farisî: ^?كلبه ^→ fa, ^?برده ^→ fa, ^?عبد ^→ fa, ^?غلام ^→ fa, ^?کلبه ^→ fa

Navdêr 2

Koleyek (2)

kole mê

1. Navgînek e ku bar lê tên siwarkirin yan jî mirov lê siwar dibin û li ser berfê tê kişandin.

Hevmane

• kêşe
• tawûg
• taxûk

Werger

• Ojibweyî: zhooshkodaabaan ^→ oj
• Almanî: Schlitten ^→ de nêr, Sklavin ^→ de
• Erebî: مزلقة ^→ ar, ^?العبد ^→ ar, ^?مربوب ^→ ar
• Esperantoyî: glitveturilo ^→ eo
• Farisî: سورتمه ^→ fa
• Fînî: kelkka ^→ fi
• Fransî: traîneau ^→ fr
• Îdoyî: glit-veturo ^→ io
• Inglîzî: sled ^→ en, seldge ^→ en, sleigh ^→ en
• Înuîtî: ᖃᒧᑏᒃ ^→ iu (qamutiik)
• Îtalî: slitta ^→ it mê
• Japonî: ソリ ^→ ja (sori)
• Katalanî: trineu ^→ ca nêr
• Portugalî: trenó ^→ pt nêr
• Samiya bakurî: gielká ^→ se
• Spanî: trineo ^→ es nêr
• Tirkî: kızak ^→ tr
• Yûnanî: έλκηθρο ^→ el (élkithro)