cindî

 Binêre herwiha: Cindî

Kurmancî

Navdêr

cindî zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. esker, leşker, supa, serbaz

Herwiha

• cinûd
• cundî
• cunûd

Ji wêjeyê

• Zerî tên û diyar nabin cuşîl tên û sitar nabin
  Çi cindî tên siyar nabin buye tarî li gûlanê. — (Mela Hisênê Bateyî)

Etîmolojî

Ji erebî جندي‎ (cundî: esker) ji zimanên îranî, têkilî peyva gund. Bo hin nimûneyên din jî yên ku tê de "g" ya îranî di erebî de dibe "c" binere gûz, gêzer, gewher. Herwiha tê texmînkirin ku peyva esker ya erebî jî ji leşker ya îranî be. Bo hin peyvên din jî yên deynkirî ku ji wateya xwe ya bingehîn dûr ketine, binere: bedew, cindî (bi maneya keşxe)

Jê

• cindiyane
• cindîtî

Werger

• Almanî: Hübscher → de
• Farisî: زيبا‎ → fa, قشنگ‎ → fa, خوشگل‎ → fa, عزيز‎ → fa
• Îngilîzî: elegant → en, soldier → en
• Tirkî: yakışıklı → tr, keleş → tr, aziz → tr, her şeyin güzel ve alımlısı → tr, delikanlı → tr

Rengdêr

cindî

1. (mecazî) keşxe, qeşeng, xweşik, ciwan, genc, bedew, delal, lihevhatî, lihev, libar, law