keleş
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
keleş
- talanker, şelîner, rêbir, korsan, eşqiya, heydûd, nijdevan, çete, rêgir,
kesa/ê bi kotekî malê kesek din jê distîne û bo xwe dibe- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- term, cendek
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
Werger[biguhêre]
- Almanî: Bandit → de m, Freibeuter → de m, Hübscher → de, Räuber → de m, ?räuber → de
- Bulgarî: разбойник → bg (razbojnik)
- Farisî: اسم مردانه → fa, خوشکل → fa
- Fînî: rosvo → fi, ryöväri → fi, ryöstäjä → fi
- Fransî: voleur → fr m
- Holendî: rover → nl
- Îngilîzî: robber → en, rapparee → en, rover → en, nice → en, ?brigand → en, ?highway robber → en
- Îtalî: ladrone → it m
- Spanî: ladrón → es m, ladrona → es m
- Swêdî: rånare → sv, rövare → sv
- Tirkî: haydut → tr, korsan → tr, keleş → tr, ?eşkiya → tr
Tirkî[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
keleş