sil

Kurdî

1. xeyidî, aciz

rengdêr

Wate

1. xeyidî, xeyidandî, enirrî, enirrandî, hêrs, tûre, aciz
2. kûvî, kovî, tirsonek, bizdok, behecok
3. çarbirsî, çavbirçî, xwere

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: سل

Bikaranîn

Lêker:

• sil bûn
• sil kirin

Navdêr:

• silbûn
• silkirin

Rengdêr:

• silbûyî
• silkirî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoja "biguherîne" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Jê

• silandin
• silandî
• silbar
• silbarî
• silber
• silberî
• silî
• silîn
• silker
• silkerî
• siloke

Ji wêjeya klasîk

Min xwîn bi co têtin ji dil
Ew baziyê bê tor û sil
Dakefte nêv tora qizil— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

2. zibil, pîsatiya heywanan

navdêr, nêr

Wate

1. zibil, peyn, kuşpil, rîx, kersil, sahîsilop, pîsatiya heywanan, gûyê heywanan

Gotinên pêşiyan

• lê lê búkê, çav bi kil, dora malê tijî sil

Etîmolojî

Sivikkirina zibil, ji erebî زبل (zibl). Bo ketina B bide ber "til, tilî, tibl".

Jê

• kersil

3. nexweşî

rengdêr

Wate

1. nexweşiyek e, sihên mirovan digire.

Werger

• Inglîzî: alienation ^→ en, driving apart ^→ en, pneumonia ^→ en?angry ^→ en, ^?glum ^→ en, ^?grumpy ^→ en, ^?sulky ^→ en, ^?sullen ^→ en
• Erebî: ^?السحاف ^→ ar
• Tirkî: ^?gergin ^→ tr, ^?küskün ^→ tr, ^?rencide ^→ tr
• Farisî: ^?زود قهر ^→ fa, ^?شکمو ^→ fa, ^?فضله گاو ^→ fa