sil
Binêre herwiha: sîl
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
Rengdêr 1[biguhêre]
sil
- xeyidî, xeyidandî, enirî, enirandî, hêrs, tûre, aciz
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
- kûvî, kovî, tirsonek, bizdok, behecok
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
- çarbirsî, çavbirçî, xwere
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Bikaranîn[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
- Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
Jê[biguhêre]
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Min xwîn bi co têtin ji dil
Ew baziyê bê tor û sil
Dakefte nêv tora qizil — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
Werger[biguhêre]
Rengdêr 2[biguhêre]
sil
- nexweşiyek e, sihên mirovan digire.
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
Werger[biguhêre]
Rengdêr 3[biguhêre]
sil
Werger[biguhêre]
[biguhêre]
sil nêr
- zibil, peyn, kuşpil, rîx, kersil, sahîsilop, pîsatiya heywanan, gûyê heywanan
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
Gotinên pêşiyan[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Sivikkirina zibil, ji erebî زبل (zibl). Bo ketina B bide ber "til, tilî, tibl".