sil

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr 1[biguhêre]

sil

  1. xeyidî, xeyidandî, enirî, enirandî, hêrs, tûre, aciz
  2. kûvî, kovî, tirsonek, bizdok, behecok
  3. çarbirsî, çavbirçî, xwere

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bikaranîn[biguhêre]

Lêker:

Navdêr:

Rengdêr:

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

[biguhêre]

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Rengdêr 2[biguhêre]

sil

  1. nexweşiyek e, sihên mirovan digire.

Werger[biguhêre]

Rengdêr 3[biguhêre]

sil

  1. kesên ku guhên wan rind seh dikin, ji dûr ve dibihîsin.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

sil nêr

  1. zibil, peyn, kuşpil, rîx, kersil, sahîsilop, pîsatiya heywanan, gûyê heywanan

Gotinên pêşiyan[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Sivikkirina zibil, ji erebî زبل(zibl). Bo ketina B bide ber "til, tilî, tibl".

[biguhêre]

Werger[biguhêre]