gû

Kurdî

navdêr, nêr

gûyê heywanan anku rîx

Wate

1. pîsatiya ku ji qûna mirovan dikeve
2. (peyvek tehl e bo) her tiştê pîs

Herwiha

• gî
• gwî

Bi alfabeyên din

• گوو

Hevwate

• destava stûr
• pîsatî

Bikaranîn

• gû(yê kesekê/î) hatin
• gû kirin: rîtin
• gû xwarin

Bide ber

• mîz

Pîsatiya ji candarên din

• kuşpil
• rîx
• silop

pişkil

Ji

hevreha soranî گوو (gû), kurdiya başûrî gü, zazakî gî, mazenderanî گی (gî), farisî گه (goh), tacikî гуҳ (guh) pehlewî guh, avestayî gūtha, sanskrîtî गूथ (gūtha), rûsî говно́ (govnó), гомно́ (gomnó), bulgarî говно́ (govnó), sirbî го́вно (góvno), xirwatî góvno, polonî gówno, çekî û slovakî hovno, ukraynî гівно́ (hivnó) û гімно́ (himnó)... ji proto-hindûewropî *gʷuʰ- yan *gʷowʰ-. Belkî ji eynî rehî: gov, ga anku eslen maneya peyvê "gûyê garranê" bû.

Werger

elmanî: Scheiße → de, Mist → de farisî: مدفوع → fa fînî: paska → fi frensî: f → fr guwaranî: epoti (gn) (t-) holendî: poep → nl îbranî: m → he inglîzî: shit → en, feces → en interlingua: merda → ia îtalî: f → it japonî: 糞 (ja) (くそ, kuso) → ja, うんこ (unko) katalanî: f → ca latînî: f → la norwecî: dritt → no

pîçançaçarayî: kuna polonî: gówno → pl portugalî: merda → pt, bosta → pt romanî: căcat → ro, rahat → ro rusî: кал → ru, говно → ru, дерьмо → ru slovakî: hovno → sk slovenî: drek → sl spanî: mierda → es swêdî: c → sv tirkî: bok → tr, dışkı → tr, gaita → tr {{tpn} : poti/epoti (s-) urdûyî: ٹٹى → ur, پا خانه → ur weylsî: cachu → cy