çavbirçî

Kurmancî

Rengdêr

çavbirçî

1. Kesa/ê ku ti car têr nabe, kesa/ê ku herdem zêdetir xwestek hene, kesê/a ku hertim dilê wî/ê diçe tiştan, kesê/a ku her tim ji bo berjewendiyên xwe tê dikoşe.

   Hevmane: çilek, çill, çepell, çavnexel, xwazok

Herwiha

• çavbirsî

Bide ber

• çavnebar
• çavtirsandî

Jê

• (lêker) çavbirçî bûn
• (lêker) çavbirçî kirin

• (navdêr) çavbirçîbûn
• (navdêr) çavbirçîkirin

• (rengdêr) çavbirçîbûyî
• (rengdêr) çavbirçîkirî
• çavbirçîtî

Etîmolojî

Ji çav + birçî.

Werger

• Almanî: gierig → de, begierig → de, ehrgeizig → de, eifrig → de, gefräßig → de, habgierig → de, habsüchtig → de, ^?Förderer → de
• Farisî: چشم گرسنه‎, آزمند‎ → fa, طمع کار‎
• Fînî: kyltymätön → fi, ahne → fi
• Îngilîzî: greedy → en, insatiable → en, covetous → en, openmouthed → en, rapacious → en, ravening → en, voracious → en, ^?gluttonous → en
• Tirkî: açgözlü → tr, doymaz → tr, haris → tr, ^?arsız → tr, ^?gözü aç → tr, ^?bir buldu iki ister akça buldu çıkın ister