peyn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /pɛjn/
• Kîtekirin: peyn

Navdêr

peyn nêr

1. zibil, kuşpil, rîx, pîsatiya sewalan ya ku li zeviyan tê werkirin daku berhemên çandinê bibertir bibin

Herwiha

• pên (2)

Bide ber

• payîn

Jê

• peyngeh
• peynî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: فضولات حیوانی‎
• Fransî: fumier → fr n
• Îngilîzî: dung → en
• Tirkî: zibil → tr, gübre → tr

Çavkanî

• https://web.archive.org/web/20120705110502/http://unitedkurdistan.net/ourblog/?page_id=705