pût

Kurdî

navdêr, nêr

Wate

1. peyker, heykel, senem, dîmenê sêberî
2. xwedayê nerast
3. kesa/ê (yan tişta/ê) tê peristin lê ne hêjayî peristinê

Herwiha

• bit

Ji

ji sanskrîtî बुद्धा (buddhe-: Budha, peykerê Budhayî) ji बुध (budh-: ronak bûn, ron bûn, şareza bûn, aşna bûn, hîn bûn)

Bikaranîn

Lêker:

• pût bûn
• pût xwarin
• pût dan

Navdêr:

• pûtbûn
• pûtkirin
• pûtxwarin
• pûtdan

Jê

• pûtçêker
• pûtperist
• pûtperistî

Werger

• Elmanî: Bildsäule ^→ de, Standbild ^→ de, Götze ^→ de, Götzenbild ^→ de, ^?Abgott ^→ de m
• Erebî: صنم ^→ ar, تمثال ^→ ar, وثن ^→ ar, معبود ^→ ar, ^?الشعر ^→ ar
• Farisî: بت ^→ fa, صنم ^→ fa
• Inglîzî: idol ^→ en, statue ^→ en, imagery ^→ en, ^?gentile ^→ en, ^?heathen ^→ en
• Tirkî: fetiş ^→ tr, heykel ^→ tr, put ^→ tr, yem ^→ tr, yeygi ^→ tr

2. mû

1. dezîkên zirav yên bi leşê mirovan û candarên din ve şên dibin (bo nimûne: rî, simêl, porr û rêv)

Baştir: pûrt