pût

Kurdî

navdêr, nêr

1. peyker

Wate

1. peyker, heykel, senem, dîmenê sêberî
2. xwedayê nerast
3. kesa/ê (yan tişta/ê) tê peristin lê ne hêjayî peristinê

Herwiha

• bit

Ji

ji sanskrîtî बुद्धा (buddhe-: Budha, peykerê Budhayî) ji बुध (budh-: ronak bûn, ron bûn, şareza bûn, aşna bûn, hîn bûn)

Bikaranîn

Lêker: pût bûn pût xwarin pût dan

Navdêr: pûtbûn pûtkirin pûtxwarin pûtdan

Jê

• pûtçêker
• pûtperist
• pûtperistî

Werger

elmanî : Bildsäule → de, Standbild → de erebî : صنم → ar farisî : بت → fa, صنم → fa

inglîzî : idol → en, statue → en, imagery → en tirkî : fetiş → tr, heykel → tr, put → tr, yem → tr, yeygi → tr

2. mû

1. dezîkên zirav yên bi leşê mirovan û candarên din ve şên dibin (bo nimûne: rî, simêl, porr û rêv)

Baştir:

pûrt