berg

Kurdî

hin cûn bergên dîrokî

navdêr, nêr

Wate 1

1. cilên ku ji çerm çêbûne.
2. cilûberg, cil, kinc, libas, çek, saye, cilûberg,
   tiştên ku mirov li xwe dike daku xwe ji sarmayê û şermê biparêze

Ji

hevreha belg, pelg, pel, perr ji proto-hindûewropî *wel-

Bikaranîn

Lêker: berg kirin

Navdêr: bergkirin

Rengdêr: bergkirî

Bide ber

• belg
• berk

Jê

• bêberg
• biberg
• bergdar
• bergdêr
• bergî

Werger

• Elmanî: Band ^→ de m, Belag ^→ de n, Decke ^→ de m, Einband ^→ de
• Farisî: لباس ^→ fa, پوشاک ^→ fa, پوشش ^→ fa, برگ ^→ fa, صفحه ^→ fa
• Inglîzî: volume ^→ en, cover ^→ en, ^?coating ^→ en, ^?wrapping ^→ en
• Tirkî: cilt ^→ tr, elbise ^→ tr, kapak ^→ tr, süs ^→ tr, gömlek ^→ tr, kostüm ^→ tr

Wate 2

1. cild, qepax,
   tiştê qayim yê bi ser tiştek nazik ve daku yê nazik pûç nebe
   • bergê pirtûkê (tiştê qayim yê pelên kitêbê di nav de)

Holendî

navdêr, nêr

Wate

1. çiya