berg

Kurdî

hin cûn bergên dîrokî

navdêr, nêr

Wate 1

1. cilên ku ji çerm çêbûne.
2. cilûberg, cil, kinc, libas, çek, poşide, saye, cilûberg,
   tiştên ku mirov li xwe dike daku xwe ji sarmayê û şermê biparêze

Ji

Bi zimanê sûmerî em dibêjin "barsig" ji bona peyva "berg". Yânî kokê peyva kurd ji sûmerî hatî.

Bikaranîn

Lêker: berg kirin

Navdêr: bergkirin

Rengdêr: bergkirî

Bide ber

• belg
• berk

Jê

• bêberg
• biberg
• bergdar
• bergdêr
• bergî

Werger

elmanî : f → de, m → de, f → de erebî : inglîzî : volume → en

latînî : tirkî : cilt → tr, elbise → tr, kapak → tr

Wate 2

1. cild, qepax,
   tiştê qayim yê bi ser tiştek nazik ve daku yê nazik pûç nebe:
   bergê pirtûkê (tiştê qayim yê pelên kitêbê di nav de)