bêş
Xuyakirin
Bilêvkirin
[biguhêre]Navdêr
[biguhêre]Tewandina bêş | ||
---|---|---|
Zayenda mê ya binavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | bêş | bêş |
Îzafe | bêşa | bêşên |
Çemandî | bêşê | bêşan |
Nîşandera çemandî | wê bêşê | wan bêşan |
Bangkirin | bêşê | bêşino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | bêşek | bêşin |
Îzafe | bêşeke | bêşine |
Çemandî | bêşekê | bêşinan |
bêş m
- alîkarî, xêrxwazî,
pareyê ku kesek bêbedel dide kesek din- Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
- bac, xerac, tar, zerîbe, vêrgî, olam,
pareyê ku hemû karker û maldar didin dewletê daku dewlet xizmetan ji welatiyan re bike û pê xwe bi rê ve bibe- Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
- kêlekê caw de çêdikin da ku caw jiber hev neçe
- Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
Bi alfabeyên din
[biguhêre]Ji wêjeya klasîk
[biguhêre]- Muhbetê mihnet di zor in
Hub dibêm bêşek bela ye
'Umr û jî xweş pê diborin — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)
Bide ber
[biguhêre]Jê
[biguhêre]- bêbêş
- bêbêşî
- (lêker) bêş dan
- (lêker) bêş kirin
- bêş standin
- (lêker) bêş wergirtin
- (navdêr) bêşdan
- bêşder
- bêşderî
- bêşgir
- bêşgirî
- bêşker
- bêşkerî
- (navdêr) bêşkirin
- (rengdêr) bêşkirî
- bêşstandin
- bêşstîn
- bêşstînî
- bêşwergir
- bêşwergirî
- (navdêr) bêşwergirtin
- bibêş
- bibêşî
Etîmolojî
[biguhêre]hevreha beş, bexş, pexş, pişk.