qeraş

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qɛˈɾɑːʃ/
• Kîtekirin: qe·raş

Navdêr

qeraş nêr

1. aşvan, kesê ku li ber aş e, kesê ku li êş genimî dihêre
   • Berê Reş
     Serê xwe ji xew rake zû ey bira
     Bikin em bi hev re şerê van gura
     Bi zanîn û xwendin herin ber bi pêş
     Tu arvan mehêle li benda qerêş — (Cegerxwîn)

   derdê qerêş av her ser êş

   heta tu aş bî ez ê jî qeraş bim

   derdê qeraşî, ew ku av here aşî

   heta ew aş e, ew qeraş e

   ku xwediyê aşî dev ji aşî berda, ma qeraş wê çi bike

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: قه‌راش

Herwiha

• qerraş

Jê

• qerraşî
• qerraşîtî
• qerraştî

Bide ber

• qerwaş

Dûrik

Çi darika devê êşo

Pel weşande li ser qerêşo

Navê bûkê Nergîz

Yê zavê Ehmedê Derwêşo

Tewang

• qerêş
• qeraşî

Bi zaravayên din

• Soranî: aşewan
• Zazakî: arêwan → diq, asvançî, arwançî, qeraş → diq

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Müller → de
• Erebî: طحان
• Farisî: آسیابان → fa
• Îngilîzî: miller → en, ^?mill-hand
• Tirkî: değirmenci → tr, kıraç → tr, ^?kıraçlık → tr