nem

Kurdî

1. şilî

navdêr, mê

Wate

1. Nideh, hêm, ritubat, şilî, rewek, rewa,
   (bi taybetî ya dîwaran di hindirrê avahiyan ve)
2. Şilbûna cilan: Ev cil û berg hîn nem in.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: نه‌م

Bide ber

• nêm

Binêre herwiha

• nem-

Ji

Ji proto-hindûewropî *nebʰ- (mij; ewr; şilî), hevreha farisî نم (nem: şilî), pehlewî nem, avestayî nemb-, neb-, sanskrîtî नभस् (nebhes) (şilî), latînî nebula (ewr, mij, şilî), hîtîtî nêpis (esman), rusî небо (nêbo: hewa, esman)...

Jê

• bênem
• bênemî
• binem
• nemdar
• nemdarî
• nemdêr
• nemdêrî
• nemî

Ji wêjeya klasîk

Pûyende dibûn digel nebatat
Yek new'i nema ji cinsê heywan
Nîna bi nubuwweta wî îman— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Elmanî: Feuchte ^→ de mê, Feuchtigkeit ^→ de mê
• Farisî: ^?چرک ^→ fa, ^?رطوبت ^→ fa, ^?نم ^→ fa
• Inglîzî: humid ^→ en, soaked ^→ en, damp ^→ en, humidity ^→ en, hygro- ^→ en, ^?humidified ^→ en
• Tirkî: nem ^→ tr

2. xwarin

navdêr
hoker

Wate

1. xwarin (bi taybetî bi lez):
   Bi carekê hemû nem kir. (Hemû kir pariyek û bi carekê xwar.)

Soranî

 Binêre: nem-

Tirkî

Navdêr

nem

1. nem, hêm, hêw, kam, xenam
2. hêmî, hêwî, hit, rewa, nedawî
3. piş, tewlîs