hêmî

Kurmancî

Rengdêr

hêmî

1. kelik û potikên kevnare
2. bi rutûbet û têhn; şil
   • Hewş pirr hênîk bû û piçekî hêmî bû. — (Robert Louis Stevenson, (wergêr Ciwanmerd Kulek), Meseleya Seyr a Dr. Jekyll û Mr. Hyde, Avesta, 2020, r. 50, ISBN 978-605-2246-80-1)

Bikaranîn

Lêker:

• hêmî bûn
• hêmî kirin

Navdêr:

• hêmîbûn
• hêmîkirin

Rengdêr:

• hêmîbûyî
• hêmîkirî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: رطوبت‎ → fa, نمناکی‎ → fa, بارجه قدیمی‎ → fa
• Îngilîzî: damp → en, dewy → en, wetness → en, humid → en, wet → en
• Tirkî: gönen → tr, nemli → tr, ratıp → tr, rutubetli → tr, nem → tr, yapış yapış → tr, ^?ıslak → tr