nas

Kurdî

Rengdêr

nas

1. kesa/ê yan tişta/ê tê zanîn ka kî yan çi ye

   Ez wî nas dikim.

   Ez dizanim ew kî ye.

2. kesa/ê rewiştê yan tebîetê wê / wî tê zanîn
3. tişta/ê aga li ser awayê karkirin ango xebitîna wê heye

Ji wêjeya klasîk

• Işqê kiribûn wisa mubeddel
  Wan êkdû nas nekir ji ewwel
  Ewwel dikirin ji hev texerrub— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Herwiha

• niyas

Bide ber

• naz

Jê

• (Lêker) nas kirin
• (Navdêr) nasbûn
• (Navdêr) naskirin
• (Rengdêr) nasbûyî
• (Rengdêr) naskirî
• bernas
• kevnenas
• bernasî
• nasandin
• nasandî
• nasîn
• naskirî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Bekannte → de m, Geschätzter → de, bekannt → de, vertraut → de
• Farisî: آشنا‎ → fa, منسوب‎ → fa, شناخته‎ → fa, آشنای‎ → fa, شناس‎ → fa
• Inglîzî: acquainted → en, familiar → en, akin → en, know → en, ^?definite → en, ^?experimentation → en
• Tirkî: aşina → tr, biliş → tr, dogma → tr, tanış → tr, yâr → tr, aşna → tr, bildik → tr, nas → tr, tanıdık → tr, ^?inak → tr

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	nas	nas	nas
Îzafe	nasa	nasê	nasên
Çemandî	nasê	nasî	nasan
Nîşandera çemandî	wê nasê	wî nasî	wan nasan
Bangkirin	nasê	naso	nasino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	nasek	nasek	nasin
Îzafe	naseke	nasekî	nasine
Çemandî	nasekê	nasekî	nasinan

nas mê û nêr

1. Kesa/ê hevala/ê kesekî yan bi awayek din pirr nêzî wê / wî.

Tirkî

Navdêr

nas

1. aşkere, daraziya esehî
2. dogma, nas