nas

Kurdî

navdêr
rengdêr

Wate

1. kesa/ê yan tişta/ê tê zanîn ka kî yan çi ye:
   Ez wî nas dikim. (Ez dizanim ew kî ye.)
2. kesa/ê hevala/ê kesekî yan bi awayek din pirr nêzî wê / wî
3. kesa/ê rewiştê yan tebîetê wê / wî tê zanîn
4. tişta/ê aga li ser awayê karkirin ango xebitîna wê heye

Herwiha

• niyas

Bide ber

• naz

Bikaranîn

Lêker: nas kirin

Navdêr: nasbûn naskirin

Rengdêr: nasbûyî naskirî

Jê

• bernas
• bernasî
• nasandin
• nasandî
• nasîn
• naskirî

Ji Wêjeya Klasîk

'işqê kiribûn wisa mubeddel
Wan êkdû nas nekir ji ewwel
Ewwel dikirin ji hev texerrub— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

elmanî : Bekannte → de m, Geschätzter → de, bekannt → de, vertraut → de farisî : آشنا → fa, منسوب → fa, شناخته → fa, آشنای → fa, شناس → fa inglîzî : acquainted → en, familiar → en, akin → en, know → en

tirkî : aşina → tr, biliş → tr, dogma → tr, tanış → tr, yâr → tr, aşna → tr, bildik → tr, nas → tr, tanıdık → tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. aşkere , daraziya esehî
2. dogma , nas