nas

Kurdî

navdêr
rengdêr

Wate

1. kesa/ê yan tişta/ê tê zanîn ka kî yan çi ye
   • Ez wî nas dikim. (Ez dizanim ew kî ye.)
2. kesa/ê hevala/ê kesekî yan bi awayek din pirr nêzî wê / wî
3. kesa/ê rewiştê yan tebîetê wê / wî tê zanîn
4. tişta/ê aga li ser awayê karkirin ango xebitîna wê heye

Herwiha

• niyas

Bide ber

• naz

Bikaranîn

Lêker:

• nas kirin

Navdêr:

• nasbûn
• naskirin

Rengdêr:

• nasbûyî
• naskirî

Jê

• bernas
• bernasî
• nasandin
• nasandî
• nasîn
• naskirî

Ji wêjeya klasîk

'işqê kiribûn wisa mubeddel
Wan êkdû nas nekir ji ewwel
Ewwel dikirin ji hev texerrub— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Elmanî: Bekannte ^→ de m, Geschätzter ^→ de, bekannt ^→ de, vertraut ^→ de
• Farisî: آشنا ^→ fa, منسوب ^→ fa, شناخته ^→ fa, آشنای ^→ fa, شناس ^→ fa
• Inglîzî: acquainted ^→ en, familiar ^→ en, akin ^→ en, know ^→ en, ^?definite ^→ en, ^?experimentation ^→ en
• Tirkî: aşina ^→ tr, biliş ^→ tr, dogma ^→ tr, tanış ^→ tr, yâr ^→ tr, aşna ^→ tr, bildik ^→ tr, nas ^→ tr, tanıdık ^→ tr, ^?inak ^→ tr

Tirkî

Navdêr

nas

1. aşkere, daraziya esehî
2. dogma, nas