naz

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. celwe, îşwe, alûsî, cîlwe, nazdarî, naz-û-nûz, flort,
   tiştek kirin daku bala kesekî bikêşe ser xwe

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ناز

Bide ber

• nazik
• nige

Biwêj

  naz û çîz kirin

Ji

Ji proto-hindûewropî *nega-, proto-aryayî *naiz-, hevreha farisî ناز (naz), parsî naz-, rusî нега (nêga: luks; bextiyarî), нежный (nêjniy: nazik, nerm), têkilî nazik, nazenîn, nazdar

Bikaranîn

Lêker:

• naz bûn
• naz kirin

Navdêr:

• nazbûn
• nazkirin
• nazdan

Rengdêr:

• nazbûyî
• nazkirî

Jê

• binaz
• nazdar
• nazdarî
• nazî (2)

Ji wêjeya klasîk

Eşkên me bes in dîde'ê xemmaz-i çi hacet
Herlehze çi hacet ko bi nazan bikujî min
Cana ji xwe qurbana te me naz-i çi hacet— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: Anmut ^→ de m, Grazie ^→ de m, Koketterie ^→ de m, ^?Gehabe ^→ de m
• Farisî: ناز ^→ fa, ^?غنج ^→ fa
• Frensî: coquetterie ^→ fr
• Inglîzî: coquetry ^→ en, flirtation ^→ en, affectation ^→ en, ^?penetralia ^→ en, ^?coyness ^→ en
• Tirkî: cilve ^→ tr, işve ^→ tr, kırıtma ^→ tr, naz ^→ tr, şive ^→ tr, eda ^→ tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. naz, nazî, xenc
2. nazî
   • o da çok naz yapıyor ew jî pir naziyan dike
3. nazî
   • onun nazlarını çekemem ez nikarim van naziyên wê bikişînim