nazdar

Kurdî

Wate

rengdêr

1. nazdar: binaz, nazenîn, berdilî, xoşewîst,
   kesa/ê ku bi şirînî hatiye xwedankirin û nehatiye tirsandin yan xeyidandin lê her tiştê ku xwestiye, jê re hatiye dan
2. keça yan jina hîlebaz ya ku bala mêran dikêşe ser xwe lê xwe zû-zû nade dest wan
3. şermîn, şermoke

navdêr, mê

1. Nazdar: navek jin û keçan e

Bikaranîn

Lêker: nazdar bûn nazdar kirin

Navdêr: nazdarbûn nazdarkirin

Rengdêr: nazdarbûyî nazdarkirî

Herwiha

• nazar

Jê

• nazdarane
• nazdarî
• nazdarîtî
• nazdartî

Werger

afrîkansî : behaagsiek → af elmanî : gefallsüchtig → de, kokett → de, anmutig → de, graziös → de, lieblich → de, tüttelig → de, verwöhnt → de esperantoyî : koketa → eo ferî : koksutur → fo fînî : flirttaileva → fi frensî : coquet → fr holendî : behaagziek → nl, koket → nl

îdoyî : koketa → io inglîzî : coquet → en, coquettish → en katalanî : coqueta → ca spanî : coqueta → es tirkî : nazlı → tr, nazdar → tr, cilveli → tr, şuh → tr, bahil → tr, cimri → tr, hasis → tr, oynak → tr, işvebaz → tr, koket → tr, edalı → tr, işveli → tr, nazenin → tr, şiveli → tr