nazdar

 Binêre herwiha: Nazdar

Kurdî

Rengdêr

nazdar

1. binaz, nazenîn, berdilî, xoşewîst,
   kesa/ê ku bi şîrînî hatiye xwedankirin û nehatiye tirsandin yan xeyidandin lê her tiştê ku xwestiye, jê re hatiye dan
2. keça yan jina hîlebaz ya ku bala mêran dikêşe ser xwe lê xwe zû-zû nade dest wan
3. şermîn, şermoke

Herwiha

• nazar

Jê

• nazdarane
• nazdarî
• nazdarîtî
• nazdartî

Lêker:

• nazdar bûn
• nazdar kirin

Navdêr:

• nazdarbûn
• nazdarkirin

Rengdêr:

• nazdarbûyî
• nazdarkirî

Etîmolojî

Ji naz + -dar.

Werger

• Afrîkansî: behaagsiek → af
• Almanî: gefallsüchtig → de, kokett → de, anmutig → de, graziös → de, lieblich → de, tüttelig → de, verwöhnt → de
• Esperantoyî: koketa → eo
• Farisî: نازدار‎ → fa, نام دختر‎ → fa
• Ferî: koksutur → fo
• Fînî: flirttaileva → fi
• Fransî: coquet → fr
• Holendî: behaagziek → nl, koket → nl
• Îdoyî: koketa → io
• Inglîzî: spoilt, coquet → en, coquettish → en, fondling → en, spoon-fed → en, ^?cade → en, ^?cosset → en, ^?cuddlesome → en, ^?twee → en
• Katalanî: coqueta → ca
• Spanî: coqueta → es
• Tirkî: nazlı → tr, nazdar → tr, cilveli → tr, şuh → tr, bahil → tr, cimri → tr, hasis → tr, oynak → tr, işvebaz → tr, koket → tr, edalı → tr, işveli → tr, nazenin → tr, şiveli → tr, ^?müstağni → tr