şermoke

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
şermoke şermoketir herî şermoke
şermoketirîn

şermoke

  1. Kesa/ê ku şerm dike; ne bisteh, ne wêrek di danûstandinên li gel xelkê de.
    Hevmane: şermîn, şermok, şermokî, fedîkar
    Dijmane: zirrşerm

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji şermok + -e.

Werger[biguhêre]