kovan

Kurdî

Wate

navdêr, mê

1. kovan: hesret, derd, xem, kul, keder, keser, elem, êş, jan, ezyet, azar

   
   

navdêr, nêr

1. Kovan: navek zelaman e

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: كۆڤان

Ji wêjeyê

Ji kovana te şîrînê
dinalim şubhê goyînê

dirêjim histirên xwînê
wekî taviyêd baranê.

(Melayê Cizîrî)

Jê

• bêkovan
• bêkovanî
• bêkovanîtî
• bêkovantî
• bikovan
• bikovanî
• bikovanîtî
• bikovantî
• kovandar
• kovandarî
• kovandarîtî
• kovandartî

• kovander
• kovanderî
• kovanderîtî
• kovandertî
• kovandêr
• kovandêrî
• kovandêrîtî
• kovandêrtî
• kovanî
• kovankêş
• kovankêşî
• kovankêşîtî
• kovankêşt

Werger

• Farisî: غم ^→ fa, درد ^→ fa, حسرت ^→ fa
• Erebî: حزن ^→ ar, حسرة ^→ ar, ^?الترح ^→ ar, ^?الشجا ^→ ar, ^?الشجن ^→ ar
• Inglîzî: depression ^→ en, direfulness ^→ en, chagrin ^→ en, lugubrious ^→ en, wrench ^→ en, woebegone ^→ en, ^?woe-begone ^→ en
• Tirkî: acı ^→ tr, ağrı ^→ tr, azap ^→ tr, çeki ^→ tr, hüzün ^→ tr, ıstırap ^→ tr, ızdırap ^→ tr, ilinti ^→ tr, kasavet ^→ tr, kaygı ^→ tr, keder ^→ tr, keser ^→ tr, mihnet ^→ tr, sızı ^→ tr, teessür ^→ tr, üzünç ^→ tr, üzüntü ^→ tr, yeis ^→ tr, yürek darlığı ^→ tr, zecir ^→ tr, özlem ^→ tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. kewar, pêtag, gurbik, qewan, kuvan