kovandar

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: ko·van·dar

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
kovandar	kovandartir	herî kovandar (merkezî) tewrî kovandar (rojavayî) kovandartirîn (soranîzm)

kovandar

1. xemgîn, melûl, xemxur, derdgiran
   kesê/a ku dilê wî/ê bi kule.

   Piştî çûna te dayê, es kovandar mame.

Etîmolojî

Ji kovan +‎ -dar.

Jê

• kovandar bûn (lêker)
• kovandar kirin (lêker)
• kovandarbûn (navdêr)
• kovandarbûyî (rengdêr)
• kovandarkirin (navdêr)
• kovandarkirî (rengdêr)
• kovandartî
• kovandarî
• kovandarîtî

Werger

• Îngilîzî: grieved → en, sad → en, sorrowful → en, dismal → en, downcast → en, ^?in mourning → en
• Tirkî: kasavetli → tr