kab

Kurdî

1. tiştên çargoşe

navdêr, mê

Wate

1. bişkoj, libên (teqrîben) çargoşe yên hûr
   • kabên şekirê,
     kabên nivîsînê (kîbord)

Jê

• kabik
• kabk

Werger

• Tirkî: ^?ilmik ^→ tr, ^?örk ^→ tr, ^?örük ^→ tr, ^?aşık kemiği ^→ tr
• Erebî: ^?الزلم ^→ ar, ^?الشزن ^→ ar, ^?حافر ^→ ar
• Farisî: ^?استخوان مفصل ^→ fa, ^?قوزک ^→ fa, ^?کاپ ^→ fa

2. hestiyên lingên kewalan

navdêr, nêr

Wate

1. hestiyên lingên kewalan ji siman ta çokan
   (bi taybetî dema ku di yariya kabanê de tên bikaranîn

Herwiha

• kabok
• kaw

Hevreh

• Peyva "كعب" a Erebî, û "cube" a Ingilîzî.

Bide ber

• kew

Ji wêjeyê

Kaw hestiyên ji çokên pêz in. Berê li gundan xortan bi kawan dilîstin. Her xortekî tûre xwe kawan hebû. Li gora danîştinê kaw tên bi navkirinê. Wekî şek û çîk, tox û piştek.

(kurdenkirsehire.com, 12/2006)