pêlav

Ji Wîkîferheng
Here nagîvasyonê Here lêgerînê

Kurdî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî pêlav pêlav
Îzafe pêlava pêlavên
Çemandî pêlavê pêlavan
Nîşandera çemandî pêlavê wan pêlavan
Bangkirin pêlavê pêlavino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî pêlavek pêlavin
Îzafe pêlaveke pêlavine
Çemandî pêlavekê pêlavinan
cotek pêlavan

pêlav

  1. sol, şekal, maras, postal
    tiştek e mirov dikin herdu piyên xwe daku piyên xwe ji êşînê biparêzin dema li derve digerrin.
    (Pêlav cot in. Cotê pêlavan ji du kitan pêk tên ku yek kita piyê rastê û yek jî kita piyê çepê ye.)
    • Cûnên sol û pêlavan li ba me ev in: pêlav (navekî giştî ye), şimik, qundere, kilaş (pêlava dezî ye), kale (pêlava werzişî ye anku ya sporê), kalik (pêlava şivanan) = çarox = reşik, potîn (pêlava basik kurt), cezme (pêlava lastîka basikdirêj), çekme (pêlava qayîşa basikdirêj), sendel (pêlava tenişt û bêvil vekirî ya havînan), şekal (qundereya dirryayî). — (Îsmaîl Şahîn di Koma "Zimanê Kurdî" li ser Rûnameyê de, 1/2013)
  2. meras[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Bide ber[biguhêre]

Cûrên pêlavan[biguhêre]

Bikaranîn[biguhêre]

Peyva giştî "pêlav" e, yên kevn "'şekal" in, yên derdor vekirî "'şimik" in. "Sol" li Başûrê Kurdistanê (ne di kurmancî ne jî di soranî de) nîne. "Qondere" bi rêya tirkî kundara ji îtalî contura ketiye zimanê me û tenê bo pêlavên çermî/postî tê bikaranîn.

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha soranî pêlaw, bi metatezê ji *pêval / *pêwal (ji *pêvar / *pêwar) anku "cilê piyan, ya ku piyan diniximîne" ji + -wal / -war ( wek şelwal / şelwar.

Bi zaravayên din[biguhêre]

Werger[biguhêre]