xêzan

 Binêre herwiha: xezan

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /xeːˈzɑːn/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: xê·zan

Navdêr

Tewandina xêzan
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xêzan	xêzan
Îzafe	xêzana	xêzanên
Çemandî	xêzanê	xêzanan
Nîşandera çemandî	wê xêzanê	wan xêzanan
Bangkirin	xêzanê	xêzanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xêzanek	xêzanin
Îzafe	xêzaneke	xêzanine
Çemandî	xêzanekê	xêzaninan

xêzan m

1. jin, kebanî, bermalî, pîrek, afret, kuflet, kulfet
2. malbat, mal, aîle, xanedan, binemal, famîlye
   • بۆچی ئەم جارەکێ خێزانێت خۆ نائینین و بچینە سەیرانەکێ، ھوین چ دبێژن...؟! — (2012, Leylan Îsmeîl, Bêrîvan û Hîvî (Çîrokêt Zarokan), Çapxana Xanî, Dihok, r. 26)

     Boçî em carekê xêzanêt xo na'înîn û biçîne seyranekê, hwîn çi dibêjin...?!

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: خێزان

Bide ber

• xizan

Jê

• xêzanî

Etîmolojî

Dibe ji aramî yan ji zimanekî din yê samî, bide ber aramî חתנ (x-t-n-, “bûn xizm, bi rêya zewacê bûn mirovên hev”), akadî [skrîpt hewce ye] (xetanu, “zava, bi rêya zewacê xizm”). Ji heman rehî: xitan û xizan.

Wekî din, dibe hevreha farisî خوید (xîd, “aj, terhik”), avestayî 𐬓𐬀𐬉𐬙𐬎 (xᵛaētu, “malbat, nas”), gengazkî têkilî xwe û xwî.

Werger

• Erebî: ^?الأسرة
• Farisî: خانواده → fa
• Îngilîzî: agnate → en, ^?ilk → en, ^?family → en
• Tirkî: aile → tr, akraba → tr

Formeke navdêrê

xêzan

1. Forma tewandî ya pirrjimarî ji peyva xêz.

   Hin xêzan bikêşin. ― Hin xetan çêkin.

Soranî

Navdêr

xêzan

1. Bi alfabeya latînî nivîsina خێزان (xêzan, “malbat, xêzan”).