tirredîn

Kurmancî

Rengdêr

tirredîn

1. aqilsivik, peledîn, delodîn, hol, cahil, nezan, nefam, bêhiş, bêaqil
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. heşsivik, xişîm, naşî, dîn, şêt^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• teredîn
• terredîn
• tiredîn
• tirrodîn
• tirodîn

Etîmolojî

Ji tirr + -e + dîn. Guhartoyeke din heye wek terredîn ku ji terr + dîn çêbûye anku tercan, xortê nûciwan û terr û teze, tazexort... Bo bikaranîna "dîn" a bi maneya xort binêre delikanlı (“xwîndîn”) a tirkî, "dîno" jî wek bangkirineke ji aliyê keçan ve bo lawikan tê bikaranîn. Ji "TERRedîn" an "TIRRedîn" kîjan pêşî hatiye nayê zanîn, lê yekî yekî şaş kiriye û a ku tirr tê de ye bûye hevwateya "peledîn, delodîn, dînik", a din jî wek "tercan" çêbûye lê bi heman maneyê li kar nîne. "tirr" ji bo çêrkirin an diyarkirina bêhişî û gêjî gelek tê bikaranîn; wek ho(l)tirr/hontirrk, şotirr, tirrek...

Jê

• tirredînî
• tirredînîtî
• tirredîntî

Werger

• Îngilîzî: barking mad → en, ^?all there → en
• Tirkî: dangalak → tr, hoppa → tr, zırdeli → tr, delişmen → tr, salak → tr, ^?kızıl divane, ^?saloz → tr