terr

Kurdî

rengdêr

Wate

1. ne hişk
   • darên terr
2. (riwekên) teze, ne pîr
   • Xiyar terr xweş in.
3. şil, bêav
   • Were malê, tu dê li ber baranê terr bibî.

Ji wêjeyê

• Xwediyê malê şiveke ter jê kir, rahiştê û çû hundir, gazî jina xwe kir û got (...)

— (Çîroka Hezar û Şevekê, werger: Serdar Roşan, Weşanên Nûdem)

Herwiha

• ter

Dijwate

• hişk

Nêzîk

• şil

Bide ber

• beyar
• dêm
• kizir

Binêre herwiha

• têrr
• têr

Bikaranîn

Lêker:

• terr bûn
• terr kirin
• terr man
• man terr

Navdêr, mê:

• terrbûn
• terrkirin
• terrman

Ji

proto-hindûewropî: **tr̥- / teru(-no-) ("terr") /

proto-aryayî

avarî: tewrune- ("ciwan, genc")

farisî: terr ("terr")

osetî: тæрин (terîn) / тырын (tirin) (genc, xort, ciwan)

kurmancî: terr ("terr")

soranî: terr ("terr")

zazakî: terr ("terr")

sanskrîtî: táruna- ("genc; terr")

ermenî: թարմ (term: terr)

yewnanî: τέρην (terên)

latînî: tener ("terr") ...

Çavkanî: Horn p.85, Watkins p.90 | Pokorny: 1070
Hevreh: tûle, tolaz

Jê

• terrahî
• terratî
• terrînî
• terrî
• terrîtî

Werger

• Elmanî: feucht ^→ de, nass ^→ de
• Inglîzî: fresh ^→ en, green ^→ en
• Tirkî: taze ^→ tr