terr

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA: /tɛr/
• Kîtekirin: terr

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
terr	terrtir	terrtirîn herî terr

terr

1. ne hişk
   • darên terr
   • Heta ku ji Şêx Sedeqe tê, ew bi şiveke terr li Cemoyê zaro dixe.— ([[:Kategorî:Jêgirtinên ji Firat Cewerî|Firat Cewerî]], KULTUR, HUNER Û EDEBIYAT, Nûdem, 1996, r. 105, ISBN 91 88592-251[[Kategorî:Jêgirtinên ji Firat Cewerî]])
   • Xwediyê malê şiveke ter jê kir, rahiştê û çû hundir, gazî jina xwe kir û got (...)— (Çîroka Hezar û Şevekê, werger: Serdar Roşan, Weşanên Nûdem)
2. (riwekên) teze, ne pîr
   • Xiyar terr xweş in.
3. şil, bêav
   • Were malê, tu dê li ber baranê terr bibî.
   • Kuliyên berfê wisa pirr û sar bûn nola qamçiyên terr li nav çavên wan diketin, ew bêzar dixistin.— (Mihemed Şarman, Pirça Winda, Avesta, 2016, Çapa Duyem, r. 37, ISBN 978-605-5585-41-9)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ته‌ڕ

Herwiha

• ter

Dijwate

• hişk

Nêzîk

• şil

Bide ber

• beyar
• dêm
• kizir

Binêre herwiha

• têrr
• têr

Bikaranîn

Lêker:

• terr bûn
• terr kirin
• terr man
• man terr

Navdêr, mê:

• terrbûn
• terrkirin
• terrman

Etîmolojî

proto-hindûewropî: **tr̥- / teru(-no-) ("terr") /

proto-aryayî

avarî: tewrune- ("ciwan, genc")

farisî: terr ("terr")

osetî: тæрин (terîn) / тырын (tirin) (genc, xort, ciwan)

kurmancî: terr ("terr")

soranî: terr ("terr")

zazakî: terr ("terr")

sanskrîtî: táruna- ("genc; terr")

ermenî: թարմ (term: terr)

yewnanî: τέρην (terên)

latînî: tener ("terr") ...

Çavkanî: Horn p.85, Watkins p.90 | Pokorny: 1070
Hevreh: tûle, tolaz

Jê

• terrahî
• terratî
• terrînî
• terrî
• terrîtî

Werger

• Elmanî: feucht ^→ de, nass ^→ de
• Erebî: ^?الرطب ^→ ar, ^?الرطیب ^→ ar, ^?الغض ^→ ar, ^?الفطیر ^→ ar, ^?الناقع ^→ ar, ^?خضیض ^→ ar, ^?مثاث ^→ ar
• Inglîzî: fresh ^→ en, green ^→ en
• Tirkî: taze ^→ tr