beyar

Kurdî

navdêr
rengdêr

Wate

1. erdê ku nehatiye kêlan û çandin, erdê betal û vala, erdê ziha/hişk

Ji

hevreha farisî بایر (bayir), tirkî bayır, hemû ji erebî بائر (bair), têkilî rehê بور (b-w-r: beyar bûn, neçandî bûn), dema borî بار (bare), hevreha aramî ܒܘܪܐ (bûra), îbrî בור (bûr). Ji eynî rehî: borr.

Jê

• beyaristan
• beyarî

Herwiha

• bor

Werger

• Farisî: بایر ^→ fa, زمين باير ^→ fa, لم يزرع ^→ fa
• Erebî: ^?الأناس ^→ ar, ^?بور ^→ ar
• Fînî: uncultivated ^→ fi, wasteland ^→ fi
• Inglîzî: wild ^→ en, uncultivated ^→ en, unplanted ^→ en, unsown ^→ en, wasteland ^→ en,^?heath ^→ en, fallow land ^→ en, ^?marginal land ^→ en, untilled land ^→ en, waste land ^→ en, ^?uncultivated earth ^→ en
• Tirkî: geleme ^→ tr, bor ^→ tr, boz ^→ tr, gayri mezru ^→ tr, gen ^→ tr, hozan ^→ tr, kıraç ^→ tr, fundalık ^→ tr, kır ^→ tr, kısır ^→ tr, cebel ^→ tr, nadas ^→ tr, ^?bozca ^→ tr