pila

Kurdî

Navdêr

pilaya birinc û goştî

pila mê

1. girar,
   birincê yan savarê kelandî û ziwa

Herwiha

• pilaf
• pilav
• pilaw
• pîla
• pîlaf
• pîlav
• pîlaw
• polaw

Jê

• pilanîsk
• pilayî

Etîmolojî

Hevreha farisî پلاو‎ (pilav) ji sanskrîtî [Peyv?] पुलाक (pulake: tirarê birincê) ji पुल् (pul: girik, kom, gumtil). Wek pilav ketiye tirkî û jê belavî zimanên ewropî jî bûye.

Werger

• Almanî: Pilau → de
• Erebî: ^?الیلب‎ → ar, ^?الفولاذ‎ → ar
• Farisî: پلو‎ → fa
• Inglîzî: ^?pilaf → en, ^?pilau → en
• Tirkî: pilav → tr, ^?amnios suyu → tr, ^?çağnak → tr

Formeke navdêrê

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Îzafe	pila	pilên

pila

1. (ji "pil") Binêre pil.

Fînî

Navdêr

pila

1. galte, henek, tinazî, qerf, tirrane, yarî