viyolîn

Kurdî

viyolînek

navdêr, mê

Wate

1. keman, kemançe, amûrek muzîkê ya têldar e
   (mirov dide ber milê xwe û bi kevanekî dijenîne)

Amûrên muzîkê

biziq bilûr dahol erbane

fîq keman ney od org

piyano saksofon saz tembûr zirrna

Jê

kemançe kemançeçî kemançeçîtî kemançejen kemançejenî

kemançelêder kemançesaz kemançesazî kemançevan kemançevanî

kemançî kemançîtî kemanjen kemanjenî

kemanlêder kemansaz kemansazî kemanvan kemanvanî

Werger

bretonî : violoñs -où pirrjimar çînî : 小提琴 (xiaotiqin) danmarkî : violin → da c elmanî : geige → de m farisî : کمانچه (kemançe) fînî : viulu → fi frensî : violon → fr m frîsî : fioele → fy holendî : viool → nl mecarî : hegedű → hu îbranî : כינור (kinor) inglîzî : violin → en îtalî : violino → it m îzlendî : fiðla → is m

japonî : バイオリン (baiorin) katalanî : violí → ca m koreyî : 바이올린 (baiollin) xirwatî : violina → hr m latînî : violinum → la polonî : skrzypce pirrjimar romanî : vioară → ro m rusî : скрипка (skripka) slovenî : violina → sl m spanî : violín → es m swahîlî : fiol → sw, violin → sw tirkî : keman#Tirkî → tr, kemençe → tr yewnanî : βιολί (biolí)