viyolîn

Kurdî

viyolînek

navdêr, mê

Wate

1. keman, kemançe, amûrek muzîkê ya têldar e
   (mirov dide ber milê xwe û bi kevanekî dijenîne)

Amûrên muzîkê

• biziq
• bilûr
• dahol
• erbane

• fîq
• keman
• ney
• od
• org

• piyano
• saksofon
• saz
• tembûr
• zirrna

Jê

• kemançe
• kemançeçî
• kemançeçîtî
• kemançejen
• kemançejenî

• kemançelêder
• kemançesaz
• kemançesazî
• kemançevan
• kemançevanî

• kemançî
• kemançîtî
• kemanjen
• kemanjenî

• kemanlêder
• kemansaz
• kemansazî
• kemanvan
• kemanvanî

Werger

• Bretonî: violoñs -où pirrjimar
• Çînî: 小提琴 (xiaotiqin)
• Danmarkî: violin ^→ da c
• Elmanî: geige ^→ de m
• Farisî: کمانچه (kemançe)
• Fînî: viulu ^→ fi
• Frensî: violon ^→ fr m
• Frîsî: fioele ^→ fy
• Holendî: viool ^→ nl
• Mecarî: hegedű ^→ hu
• Îbranî: כינור (kinor)
• Inglîzî: violin ^→ en
• Îtalî: violino ^→ it m
• Îzlendî: fiðla ^→ is m
• Japonî: バイオリン (baiorin)
• Katalanî: violí ^→ ca m
• Koreyî: 바이올린 (baiollin)
• Xirwatî: violina ^→ hr m
• Latînî: violinum ^→ la
• Polonî: skrzypce pirrjimar
• Romanî: vioară ^→ ro m
• Rusî: скрипка (skripka)
• Slovenî: violina ^→ sl m
• Spanî: violín ^→ es m
• Swahîlî: fiol ^→ sw, violin ^→ sw
• Tirkî: keman#Tirkî ^→ tr, kemençe ^→ tr
• Yewnanî: βιολί (biolí)