paç

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

paç

  1. maç, ramûs,
    danîna lêvên xwe li leşê kesekê/î yan li tiştekê/î:
    Paçkirina gep û alekan li gelek welatan edetek silavkirinê ye.
  2. danîna lêvên xweli ser lêvên hev
    Te ez bi maça xwe helandim.
  3. caw, qumaş
    Av li ser xêlî rijî zû pêç bîne.
    • Îcare hema filhal ewan paçêd di ber xwe dane bidertêne — (Mele Mehmûdê BazîdîCami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê KurmancîLîs2010, çapa 1em, r. 119, ISBN 978-605-5683-27-6)

Hevmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

ji dengê mirçsiriştî yê dikare bêt bihîstin dema maçek tê dan li tiştekê/î

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

paç nêr

  1. tevir, kuling, qezme

Werger[biguhêre]