bûse

Kurdî

navdêr

Wate

1. maç, paç, ramûs, mirç, lêvlêdan, ramûsan, ramûsandin
2. kemîn, xefik, tapik, dav, asteng, fêl

Herwiha

• bwîse

Bikaranîn

Lêker:

• bûse danîn

Navdêr:

• bûsedanîn

Ji wêjeya klasîk

'Er'erxerama bi qedd û qamet
Yek bûse da me bi sed qiyamet
Yek bûse bexşî ewwel bi ihsan— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: Hinterhalt ^→ de
• Farisî: پناه گاه ^→ fa, بوسه ^→ fa, بوس ^→ fa, ماچ ^→ fa, شبنم ^→ fa
• Inglîzî: ambuscade ^→ en, ambush ^→ en
• Tirkî: tuzak ^→ tr

• Erebî: قبلة ^→ ar