bûse

Kurdî

navdêr

Wate

1. maç, paç, ramûs, mirç, lêvlêdan
2. ramûsan, ramûsandin

Herwiha

• bwîse

Bikaranîn

Lêker: bûse danîn

Navdêr: bûsedanîn

Ji Wêjeya Klasîk

'Er'erxerama bi qedd û qamet
Yek bûse da me bi sed qiyamet
Yek bûse bexşî ewwel bi ihsan— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Wergerr

elmanî : Hinterhalt → de farisî : پناه گاه → fa, بوسه → fa, بوس → fa, ماچ → fa, شبنم → fa inglîzî : ambuscade → en, ambush → en

tirkî : tuzak → tr